"Toy Story 4" to po trosze melodramat, komedia i awanturnicze kino akcji. Hymn na cześć przyjaźni, opowieść o terapeutycznej sile dziecięcych zabawek, a zarazem roztapiający serce film o pragnieniu bycia kochanym i potrzebnym. Zrealizowany, jak John Lasseter przykazał: efektownie, z lekkością i olbrzymią dawką empatii nawet dla czarnych charakterów. Slapstickowe żarty idą pod rękę ze scenami rodem z horrorów wytwórni Hammer, a momenty wzruszenia sąsiadują z obrazami działającymi jak pigułka adrenaliny. Ów natłok atrakcji ma niestety jedną wadę: sprawia, że część ważnych postaci z poprzednich filmów zostaje tu zmarginalizowana. Najbardziej szkoda mi Buzza, który błąka się po drugim planie, próbując (za radą Chudego)  wsłuchać się w swój wewnętrzny głos. Jego perypetie są zabawne, ale trudno je nazwać pełnowartościowym wątkiem.

"Liliana Pędziwiatr" to opowieść 11-letniej Lilianie, która potrafi rozmawiać ze zwierzętami! Jest to jednak wielka tajemnica, o której nikt nie powinien wiedzieć, poza rodzicami. Jej szczególny talent spowodował w przeszłości wystarczająco dużo kłopotów i zmusił rodzinę do przeprowadzki. Lilli przysięga, że zachowa swój sekret w tajemnicy, jednak dowiaduje się, że jej zdolności są teraz bardzo potrzebne. Złodziej porwał słoniątko - Ronniego z lokalnego ZOO. Dziewczynka za wszelką cenę chce go uratować. Rozpoczyna się niebezpieczna przygoda, bo Liliana musi przechytrzyć złodziei zwierząt.

"Na bank się uda". Trzech starszych panów dokonuje napadu na bank. Doskonale przygotowani, uzbrojeni po zęby i w maskach na twarzy, pod okiem kamer monitoringu wchodzą do banku i włamują się do podziemnego sejfu. Kiedy policja przyjeżdża na miejsce, ze zdziwieniem stwierdza, że nic nie zginęło. Ale czy na pewno? I tak splatają się losy trzech staruszków, młodego hakera i policyjnego informatyka. Jest i piękna dziewczyna. Pozostaje tylko pytanie, co czeka ich na końcu tej przygody, nagroda czy więzienna cela?