Artysta urodził się 6 lutego 1937 w Warszawie. W latach 1954-1960 studiował na Wydziale Ceramiki w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, uzyskując tytuł magistra inżyniera. W trakcie studiów rozpoczął naukę śpiewu pod kierunkiem Gustawa Serafina w Krakowie (1955-1959) oraz Marii Szłapak w Bytomiu (1960-1963). Tam też zadebiutował w 1960 na scenie Opery Śląskiej partią Muezina w „Casanovie” Ludomira Różyckiego.

Karierę międzynarodową rozpoczął w 1967 roku od Opery w Berlinie, następnie występował w Monachium, Hamburgu, Frankfurcie i innych wielkich ośrodkach muzycznych w Niemczech. Odniósł też pierwsze sukcesy na festiwalach w Glyndebourne, Salzburgui Orange. W 1975 roku partią Arriga w operze „Nieszpory sycylijskie” Verdiego zadebiutował na scenie nowojorskiej Metropolitan Opera, gdzie występował przez kilka kolejnych sezonów. Występował na największych scenach operowych i estradach świata,w towarzystwie największych gwiazd operowych, między innymi w mediolańskiej La Scali, Barcelonie, Buenos Aires, Madrycie, Moskwie, Rzymie, Sewilli, Wiedniu, Genewie, Zurichu, Avignonie, Tuluzie, Marsylii, Budapeszcie, Paryżu, San Francisco, Washingtonie, Miami. Uczestniczył w najbardziej prestiżowych festiwalach muzycznych, podczas których towarzyszyły mu zespoły prowadzone przez najwybitniejszych dyrygentów.

Po 1999 artysta zajął się też reżyserią. W Operze Śląskiej przygotował „Don Giovanniego” Mozarta (1999), „Traviatę” Giuseppe Verdiego (2000), „Carewicza” Ferenca Lehára (2001), „Eugeniusza Oniegina” Piotra Czajkowskiego (2002), „Borysa Godunowa” Modesta Musorgskiego (2004), „Carmen”Georgesa Bizeta (2006), w Operze na Zamku w Szczecinie – „Krainę uśmiechu” Lehára (2007), w Teatrze Wielkim w Łodzi – „Eugeniusza Oniegina” (2008).Nagrał wiele płyt z muzyką operową, symfoniczną, oratoryjną, kameralną, sakralną i popularną. Otrzymał Grand Prix du Disque, trzy złote płyty i jedną platynową. Wystąpił w filmie „Carewicz” Franciszka Lehara, „Salome” Richarda Straussa, „Eugeniusz Oniegin” Piotra Czajkowskiego.

Kolejną pasją Wiesława Ochmana jest malarstwo. Specjalizuje się w krajobrazach i martwej naturze. Jego obrazy znajdują się w wielu galeriach i zbiorach prywatnych na całym świecie.

Ważnym elementem aktywności artysty jest również działalność charytatywna na rzecz wspierania kultury, opieki medycznej i funduszu stypendialnego. Uczestniczył w różnych przedsięwzięciach, m.in. na rzecz ratowania zabytków Krakowa czy Muzeum Adama Mickiewicza w Wilnie. Od 1993 roku organizuje doroczne koncerty charytatywne pod tytułem: „Wiesław Ochman i Jego Goście” w Zawierciu, z których dochód przeznaczony jest na wspieranie Fundacji Pomocy dla Szpitala w Zawierciu „Auxilium”. Doroczne nagrody, które sam wręcza przy okazji koncertów, noszą nazwę „Kryształowych Ochmanów”. Wielokrotnie organizował też aukcje polskich dzieł sztuki w ambasadzie RP w Waszyngtonie i Konsulacie Generalnym RP w Nowym Jorku.

Wiesław Ochman jest laureatem wielu odznaczeń i nagród, m.in. otrzymał Nagrodę Państwową II stopnia (1973), Nagrodę miasta Krakowa (1976), Medal 400-lecia Stołeczności Warszawy nadany przez Prezydenta Warszawy (1997), Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1997), Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2001), Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2005), Nagrodę Honorową Fundacji Kultury Polskiej (2009). W 2008 Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie przyznała artyście tytuł doktora honoris causa.

Spotkanie odbędzie się w Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia w Radomiu, przy ul. Kopernika 1

Bilety w cenie; 15 zł normalny, 7 zł ulgowy dla emeryta/rencisty. Informacje pod nr tel. (48) 383 60 77, (48) 386 16 60