Jego ojcem był Niemiec szwedzkiego pochodzenia, Julian Linde, który wyjechał w 1939 z zajętego po wybuchu II wojny światowej przez ZSRR Białegostoku. W 1941 Edward wraz z matką, przy pomocy radzieckiego kapitana Mikołaja Lubaszenki, przeprowadzili się do Archangielska, podając się za jego rodzinę.

O swoim prawdziwym ojcu aktor dowiedział się dopiero w dorosłym życiu. W 1991 postanowił dodać człon Linde do nazwiska Lubaszenko.

Początkowo studiował medycynę. Zdał eksternistyczny egzamin aktorski (1963). Należał do zespołów teatralnych we Wrocławiu i Gorzowie, od sezonu 1972/1973 zaangażował się do Starego Teatru w Krakowie. Tu zagrał wiele znaczących ról w spektaklach inscenizowanych przez najwybitniejszych twórców, m. in. Andrzeja Wajdę (Aleksy Kiryłow w „Biesach” Fiodora Dostojewskiego), Jerzego Jarockiego (Łopachin w „Wiśniowym sadzie” Antoniego Czechowa).

Ukończył wydział reżyserii dramatu w PWST w Krakowie (1977).

Na ekranie debiutował w głównej roli w „Ktokolwiek wie..” (1966) Kazimierza Kutza. Ponadto wystąpił m.in. w filmach: „Grzech” Antoniego Grudy (1975, reż. J. Sztwiertnia), „Próba ognia i wody” (1978, reż. W. Olszewski),  „Sto koni do stu brzegów” (1979, reż. Z. Kuźmiński), „Piłkarski poker (1988, reż. J. Zaorski), „Lawa. Opowieść o Dziadach Adama Mickiewicza” (1989, reż. T. Konwicki), „Psy” (1992, reż. W. Pasikowski), „Pamiętnik znaleziony w garbie” (1992, reż. J. Kidawa Błoński), „Psy 2”: „Ostatnia krew” (1994, reż. W. Pasikowski), „Młode Wilki” (1995, reż. J. Żamojda), „Słodko gorzki” (1996), „Operacja Samum” (1999) W. Pasikowskiego, „Sztos” (1997), „Poranek kojota” (2001), „E=mc2” (2002) O. Lubaszenki

Jest ojcem Olafa Lubaszenki.

Spotkanie odbędzie się w Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia w Radomiu, przy ul. Mikołaja Kopernika 1

Bilety w cenie; 15 zł normalny, 7 zł ulgowy dla emeryta/rencisty

Informacje pod nr tel. (48) 383 60 77, (48) 386 16 60, a także na stronie internetowej www. mcswelektrownia.pl