Pani Stanisława urodziła się w miejscowości Kłonówek. Po ślubie zamieszkała wraz z mężem Antonim w Kłonowie. Dochowała się trójki dzieci, siedmiorga wnucząt i dziewięciorga prawnucząt. Obecnie mieszka  ze swoją córką Teodorą i zięciem Marianem Bukalskim.

Wójt Gminy Paweł Dziewit pogratulował Jubilatce pięknego wieku oraz złożył życzenia jeszcze wielu lat życia w zdrowiu i  szczęściu. Do gratulacji i życzeń przyłączyła się sekretarz gminy pani Joanna Tkaczyk oraz kierownik Urzędu Stanu Cywilnego pani Zofia Walczak. Oprócz życzeń pani Stanisława od lokalnych władz samorządowych otrzymała również kwiaty i prezenty.

Pan Krzysztof Morawski obdarowując Jubilatkę pięknymi różami, złożył jej życzenia w imieniu własnym, a także odczytał list gratulacyjny od premier RP pani Beaty Szydło, w którym dziękowała szacownej Jubilatce za wszelkie trudy i owoce minionych lat, a także za  swoistą lekcję życiowej wytrwałości.

 Pani Stanisława Mordak jest obecnie najstarszą mieszkanką gminy Gózd

Pani Monika Pachniewska wraz z  bukietem życzeń i bukietem kwiatów wręczyła pani Stanisławie decyzję o przyznaniu specjalnego dodatku emerytalnego, który otrzymuje każdy, kto szczęśliwie ukończył 100 lat życia.

O dostojnej Jubilatce pamiętali również mieszkańcy Kłonowa zarówno ci starsi, jak i ci najmłodsi. W ich imieniu gratulacje i życzenia złożył pani Stanisławie radny sołectwa Kłonów pan Sławomir Węgliński oraz sołtys pan Ryszard Tomaczak.  Życzenia od najmłodszych tj. podopiecznych świetlicy wiejskiej przekazała Jubilatce pani Oksana Stępień. Pani Stanisława od mieszkańców otrzymała ponadto kwiaty oraz okolicznościowy tor urodzinowy.

„Dziś żyje mi się lepiej niż kiedyś...” - mówi pani Stanisława. I pewnie mówi prawdę, bo z racji swojego wieku była świadkiem wielu wydarzeń w dziejach naszego kraju, wydarzeń, które bezpośrednio wpływały na życie zwykłych ludzi, w tym na życie pani Stanisławy. Nasza Jubilatka urodziła się podczas I wojny światowej, a więc w czasach kiedy Polska była jeszcze pod zaborami. Kilka miesięcy przed wybuchem drugiej wojny światowej, mając 22 lata, wyszła za mąż. Niestety wojenna zawierucha zabrała jej na pewien czas męża. W trakcie okupacji nie ominęła jej bieda i strach przed utratą zdrowia i życia. Po wojnie wraz mężem, któremu udało się szczęśliwie z niej powrócić, ciężko pracowała na roli, budując powoli zabezpieczenie dla swojej rodziny. Pracowała  ciężko na 11 hektarowym gospodarstwie i w nielekkich czasach, bo w czasach „komuny”. Mąż pani Stanisławy zmarł 36 lat temu.

Dziś pani Stanisława odpoczywa po trudach życia, ciesząc się na co dzień bliskością swojej rodziny, rodziny która otacza ją wielką miłością i szacunkiem. Dla swoich najbliższych jest skarbnicą życiowych doświadczeń i wiedzy. Jest mentorką rodu, ze zdaniem której wszyscy się liczą.

Szacowna Jubilatka mimo sędziwego wieku jest w bardzo dobrej formie fizycznej i intelektualnej. Cieszy się dobrą pamięcią i świeżością umysłu. Żywo interesuje się polityką, słucha radia, czyta gazety, ma swoje ulubione programy telewizyjne, jak np. Jeden z dziesięciu. Jeszcze do niedawna, bo do ubiegłego roku piekła dla swoich wnuków i prawnuków pyszne ciasta.

Stulatka na pytanie o receptę na długowieczność odpowiada: „pogoda ducha i modlitwa”. Pani Stanisława jest uroczą, ciepłą i pogodną osobą obdarzoną dużym poczuciem humoru.  Osobą, z której emanuje dobro, spokój i  wewnętrzne piękno. Jeżeli załączone zdjęcia tego nie oddają, to możecie nam Państwo wierzyć na słowo, że tak jest w rzeczywistości. Wystarczy trochę poprzebywać w jej towarzystwie, aby się o tym przekonać, aby się przekonać, że jest po prostu …pięknym człowiekiem.